Alweer bijna op de helft

Vorige week was onze laatste week op Jeliffe C. Maandag was er niet veel te doen en hebben we in de bieb gezeten om wat te studeren voor ons verslag. Aan het eind van dit co-schap moeten we een verslag inleveren waarbij we verschillende leerdoelen (ziekten) uitwerken die voorkwamen bij bepaalde patiënten op de afdeling. Ik heb gekozen voor een kindje die reumatische koorts meerdere keren in haar leven heeft gehad en hierdoor nu hartfalen ontwikkeld heeft, doordat het niet behandeld is toen. Ik vind hartproblemen altijd wel interessant en het komt bijna niet voor in Nederland dus dat is wel leuk om uit te zoeken.
Dinsdag- en woensdagmiddag hebben we klamboe’s in elkaar gezet en opgehangen op verschillende kinderafdelingen in het ziekenhuis. Een paar Zweedse meiden in ons huis hadden een actie op facebook opgezet om klamboe’s in te zamelen. Ze hadden zoveel geld ingezameld zodat ze 550 klamboe’s konden kopen. Met alle Nederlandse studenten hebben we deze opgehangen. Veel moeders probeerden ze al voor zichzelf mee te smokkelen, terwijl ze natuurlijk voor de kinderen zijn en ze daar bij de bedden moeten blijven hangen.
Woensdagochtend hadden we om 08.00 uur ’s ochtends met een Oegandese student afgesproken om een patiënt samen te zien en te onderzoeken. Hij moet het vertalen van Luganda naar het Engels, want helaas spreken de moeders geen Engels. We stonden daar dus aardig vroeg, voor Afrikaanse begrippen. Wij maar wachten op hem, maar hij kwam niet opdagen. Daar stonden we dus met onze goede gedrag.. Afrikanen staan bekend om hun slechte afspraken dus hier hebben we zeker van geleerd haha.
Donderdagochtend nog wat aan het verslag gewerkt en om 13 uur vertrokken we voor een extra lang (paas)weekend op naar het zuiden. De reisleider en chauffeur, Hachim en Martin, waren zelfs op tijd! We hadden een mooi ruim busje met zijn zessen dus dat was fijn voor de lange ritten in de auto. Ook hadden we goed benzine mee en werd de bandenspanning nog gecontroleerd. Een hele verbetering ten opzichte van vorige keer met een aantal keer pech onderweg.
Uiteindelijk kwamen we aan om half acht ’s avonds na een bumpy ride door de vele gaten en hobbels in de weg. We sliepen in een hotel vlakbij onze bestemmen van vrijdag, Queen Elisabeth Park. Na een diner, gingen we naar onze eigen eenpersoonskamers en werden we vrijdagochtend om 7 uur ’s ochtends weer verwacht voor het ontbijt. We reden toen naar het National Park voor een autotocht door het park heen. Onderweg kwamen we al een grote groep olifanten tegen.
We hadden bij de vorige keer safari al vele soorten dieren gezien, behalve de leeuw. Hier gingen we dus voor bij deze trip en we werden al snel beloond met een groep van drie leeuwen. Ze lagen een beetje verstopt in het gras, maar nadat de chauffeur iets kleins in de richting van de leeuwen gooien, werden ze wakker en werden ze beter zichtbaar. Zo konden we mooie foto’s maken! Nog vele mooie antilopen, pumba’s, buffels etc. gezien waarna we weer drie leeuwen spotten. Hierna maakten we nog een tocht door het deel van het park waar de kraters heel mooi te zien waren met verschillende meren erbij. Echt een heel groen landschap, door het regenseizoen! Echt genoten weer van het landschap en de dieren. Hierna gingen we naar ons hostel toe om wat te lunchen, om hierna een boottocht te maken over de Kazinga channel. Net toen we de boot ingingen, vertrok de lucht en begon het te onweren en te regenen. Na een halfuurtje wachten, werd het weer droog en vertrokken we met de boot. We moesten verplicht een reddingsvest aan tijdens te tocht, heel charming zag dat eruit.. Langs deze channel waren veel dieren te zien, zoals olifanten, hippo’s, vogels, krokodillen, buffels etc. Het duurde totaal twee uur, waarna we lekker een Afrikaanse douche namen.
Zaterdagochtend vertrokken we weer uit Queen Elisabeth Park, op weg naar Lake Bunyonyi. Dit was ook nog een lange weg naar het zuiden. We kwamen hier rond half 2 aan in de stromende regen. Dat was dan wel weer jammer.. We hadden wel een hele mooie plek om te overnachten, namelijk een soort boomhut met een ingerichte tent hierin. Het had een heel mooi uitzicht over het meer. Vera en ik hadden een krap tweepersoonsbed, wat lekker knus was dus. ’s Nachts was het koud dus hielden we elkaar goed warm hihi.
Zaterdag aan het eind van de middag hebben we nog een boottocht gemaakt. We hadden toen het geluk dat het weer helemaal opgeknapt was, dus alles was weer mooi te zien. Het landschap was hier ook weer heel groen en het meer had vele eilandjes. Ook leek het een beetje op Azië, met de soort rijstvelden/plateaus die je daar veel helpt.
’s Avonds werden we door de reisleider getrakteerd op wat drankjes bij het kampvuur. Hierna gingen we ‘stappen’ in de plaatselijke bar. Was weer een gezellige avond! Die nacht weinig geslapen, doordat we weer vroeg moesten ontbijten. Sommige hadden nog gezwommen en hierna begonnen we aan het eind van de ochtend met de tocht weer terug naar Kampala. Onderweg zijn we nog gestopt voor de lunch en bij het Evenaar. Na een dag in de auto, waren we ’s avonds rond half 8 weer thuis.
Tweede paasdag, gingen we weer naar Speke resort, lekker chillen met Pasen aan het zwembad met onze eigen paasbrunch: club sandwich. Lekker dagje hier gehad. ’s Avonds viel weer voor een avond de stroom en dus ook de wifi uit. En vanochtend was het, het water wat niet meer uit de kraan kwam. Toch grappig hoe je dan je tanden gaat poetsen zonder water en helaas de afwas niet meer kan doen..
Deze week staan we op een andere afdeling dan de afgelopen drie weken. We staan nu op Acute Care Unit, dus de eerste hulp voor de kinderen. Wel interessant om weer op een andere afdeling te staan, hier zie je veel verschillende en zieke kinderen. Er kwam een jongen binnen met een verminderd bewustzijn. Een oorzaak hiervoor kan zijn dat je te weinig suiker in je bloed hebt zitten. Maar de arts had geen meter om het suikergehalte te meten met een vingerprik, dus probeerde hij gewoon maar wat suiker te geven om te kijken of dit werkte. Zo kan je het natuurlijk ook doen.. Een te hoog suikergehalte is ook weer niet goed voor je organen, maar dat terzijde. Ook zou het nog malaria kunnen zijn, die zich uitgebreid had naar de hersenen en zo ook convulsies(trekkingen) veroorzaakt. Hiervoor werd op getest, maar dit was ook niet betrouwbaar omdat het jongetje al van een privékliniek anti-malaria pillen had gekregen. Dus de parasieten waren niet zichtbaar in het bloed, terwijl hij het wel nog kan hebben. Ook werd hij getest op meningitis, hersenvliesontsteking, door een lumbale punctie te verrichten. Dit was ook nog wat om te zien.. De arts die het ging doen had eerst nog wegwerphandschoenen aan en hierover trok hij ‘steriele’ handschoenen aan, voor zover het nog ‘steriel’ was, door het aanraken van zijn schone handsschoen met zijn vieze handschoen. Hierna maakte hij de rug schoon met alcohol en hadden ze een ‘steriel veld’ gecreëerd volgens hun. Geen steriel doek ging er overheen, zoals in Nederland gedaan zou zijn. Hierna begon hij met een naald in de rug te prikken om de vloeistof eruit te krijgen. Hij prikte een aantal keer mis en hierna begon hij weer met dezelfde naald ergens anders te prikken. Dit geeft weer een grote kans op infecties en in Nederland zou een nieuwe naald gebruikt zijn. Uiteindelijk prikte hij wel op de goede plek en kwam er wat vloeistof uit voor onderzoek. De andere pogingen prikte hij ergens anders, dus geen idee of er zenuwschade is.. Dit zou heel goed kunnen.
Weer een interessante dag dus in het ziekenhuis. De komende twee weken blijven we op deze afdeling. A.s. vrijdag vieren we hier koningsnacht op de Nederlandse Ambassade met bitterballen!
Die avond hijsen we ons in het meegenomen bavariajurkje!! Fijne koningsnacht & dag.